Τετάρτη 20 Μαρτίου
Των Αγίου Σάββα αναιρεθέντων πατέρων
ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
ιαρκεί από την Καθαρά Δευτέρα έως την Παρασκευή πριν από το Σάββατο του Λαζάρου. Είναι περίοδος αυστηρής νηστείας, περισυλλογής και προσευχής, που προετοιμάζει τον πιστό για την Εβδομάδα των Παθών και την Ανάσταση του Κυρίου. Ονομάζεται Τεσσαρακοστή ή Σαρακοστή, για να θυμίζει τη σαραντάημερη νηστεία του Χριστού στην έρημο (Ματθ. δ΄, 2), και Μεγάλη για να ξεχωρίζει από τη σαραντάημερη, επίσης, νηστεία των Χριστουγέννων, που είναι λιγότερο αυστηρή.
Σε όλες τις ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής πρέπει να τηρείται από τους πιστούς αυστηρή νηστεία («ξηροφαγία»), εκτός από τα Σάββατα, τις Κυριακές και την εορτή των Τεσσαράκοντα μαρτύρων, οπότε επιτρέπεται η κατανάλωση κρασιού και λαδιού («κατάλυση οίνου και ελαίου») και την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου(25 Μαρτίου), οπότε επιτρέπεται η κατανάλωση ψαριών («Κατάλυση ιχθύος»).
Οι εβδομάδες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι έξι:
Ἁγίες Ἀλεξανδρία, Εὐφημία, Εὐφρασία, Ἰουλιανή, Θεοδοσία, Κλαυδία καὶ Ματρώνη οἱ Μάρτυρες ἐν Ἀμινσῷ (20 Μαρτίου)
ἱ Ἁγίες ἑπτά Μάρτυρες ἄθλησαν κατά τούς χρόνους τοῦ ἀσεβοῦς αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.) στήν πόλη Ἀμινσό, ὅταν ξεσηκώθηκε μεγάλος διωγμός κατά τῶν ἀνθρώπων πού ὁμολόγησαν τόν Χριστό.
Οἱ Ἁγίες συνελήφθησαν ἀπό τόν ἄρχοντα τῆς Ἀμινσοῦ, πού ἦταν εἰδωλολάτρης. Καί ὅταν στάθηκαν ἐνώπιόν του, ὁμολόγησαν ὅτι εἶναι Χριστιανές καί τόν ἔλεγξαν μέ παρρησία, ἀφοῦ τόν ἀποκάλεσαν σκληρό καί ἄδικο καί ἐχθρό τῆς ἀλήθειας. Ὁ ἄρχοντας ἐξοργίσθηκε. Τότε ἔδωσε ἐντολή καί τίς τοποθέτησαν σέ δημόσιο μέρος γιά θέαμα, ὅπου ἄρχισαν νά τίς χτυποῦν μέ ραβδιά. Στήν συνέχεια ἔκοψαν τούς μαστούς αὐτῶν μέ ξίφη καί, ἀφοῦ τίς κρέμασαν, τίς ἔγδαραν τόσο πολύ, ὥστε φάνηκαν τά ἔντερά τους. Τέλος, τίς ἔριξαν σέ μεγάλο καμίνι φωτιᾶς καί, ἐνῷ ἔψαλλαν καί προσεύχονταν στόν Θεό, παρέδωσαν τίς ψυχές τους.
Τό μαρτύριό τους ἔγινε μεταξύ τῶν ἐτῶν 303 – 305 μ.Χ.
Ὅσιος Κουθβέρτος ἐκ Βρετανίας (20 Μαρτίου)
Ὅσιος Κουθβέρτος γεννήθηκε στό Λάντερντέϊλ τό ἔτος 634 μ.Χ. καί σέ μικρή ἡλικία ἔμεινε ὀρφανός. Μία βραδιά τοῦ 651 μ.Χ., καθώς βρισκόταν στούς λόφους κοντά στή μονή Λίντισφεϊρν, εἶδε ἕνα ὅραμα. Εἶδε τήν ψυχή ἑνός ἀνθρώπου νά ἀνεβαίνει στόν οὐρανό μέσα σέ ὑπερκόσμιο φῶς. Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες πληροφορήθηκε γιά τήν κοίμηση τοῦ Ἁγίου Ἀϊδανοῦ, κτήτορα τῆς μονῆς καί κατάλαβε ποιόν ἀφοροῦσε τό ὅραμα πού εἶδε. Ὁ δεκαεπτάχρονος Κουθβέρτος μετά ἀπό αὐτό ἀποφάσισε νά γίνει μοναχός. Γι’ αὐτό κατέφυγε στή μονή Μέλροουζ καί ἔκανε ὑπακοή στόν Ἅγιο Ἰάτα († 640, τιμᾶται26 Ὀκτωβρίου).
Ἀπό πολύ νωρίς διαφάνηκε ἡ ἱεραποστολική διάθεση τοῦ νέου μοναχοῦ, πού τόν ὠθοῦσε σέ διάφορες ἱεραποστολικές ἐξορμήσεις, εἴτε μόνο του εἴτε ὡς συνοδό τοῦ Γέροντά του. Ἔδειξε μάλιστα ἐνδιαφέρον γιά τίς πιό ἀπομακρυσμένες καί δυσπρόσιτες περιοχές.
Ἅγιος Νικήτας ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Ἀπολλωνιάδος (20 Μαρτίου)
Ὅσιος Νικήτας ἔζησε κατά τούς χρόνους τῆς εἰκονομαχίας. Ἦταν ἄνδρας εὐσεβής καί πρόμαχος τῆς ὀρθῆς πίστεως. Γιά τόν λόγο αὐτό ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Ἀπολλωνιάδος. Κατά τήν διάρκεια τῆς ἀρχιερατείας του διακρίθηκε γιά τήν ἐλεημοσύνη καί φιλανθρωπία του καί ἔγινε περιάκουστος στά εὐαγγελικά ἔργα καί λόγια.
Ἐπί τῆς εἰκονομαχίας, ἴσως ἐπί βασιλείας Λέοντος Ε’ τοῦ Ἰσαύρου (813 – 820 μ.Χ.) πιέσθηκε νά προχωρήσει στήν αἵρεση τῶν εἰκονοκλαστῶν, ἀλλά μέ παρρησία ἀρνήθηκε καί διεκήρυξε τήν προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἀψηφώντας τίς ἀπειλές καί τά μαρτύρια. Γι’ αὐτό καί ἐξορίστηκε καί, μετά ἀπό ἀσθένεια, παρέδωσε τό πνεῦμα του στόν Κύριο.
Ἅγιος Εὐφρόσυνος ὁ Ἱερομάρτυρας ἐκ Ρωσίας (20 Μαρτίου)
Ἱερομάρτυρας Εὐφρόσυνος (Σινοζέρσκϊυ), κατά κόσμο Ἐφραίμ, γεννήθηκε σέ ἕνα χωριό τῆς Καρελίας, κοντά στήν λίμνη Λάντοζσκοε, κατά τό δεύτερο ἥμισυ τοῦ 16ου αἰῶνος μ.Χ. Ἀρχικά μόνασε στή μονή τοῦ Βάλαμο τῆς Φιλανδίας, ἔπειτα στήν περιοχή Ντολόκ τῆς ἐπαρχίας Νόβγκοροντ τῆς Ρωσίας καί στήν συνέχεια κοντά στήν λίμνη Σινίτσε. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στή μονή Οὐσπένσκι τῆς πόλεως Τιχβίν καί τό ἔτος 1600 ἄρχισε τήν ἐρημική ζωή στούς ἄγριους βάλτους τῆς λίμνης Σινίτσε. Ὁ Ὅσιος ἔσκαψε ἕνα σπήλαιο, τοποθέτησε ἕνα Σταυρό καί ἔζησε ἐκεῖ δύο χρόνια. Τρεφόταν μόνο μέ ἄγρια χόρτα. Ὅταν οἱ χωρικοί ἀντιλήφθηκαν τήν παρουσία του, ἄρχισαν νά τόν ἐπισκέπτονται καί νά τόν συμβουλεύονται γιά πνευματικά θέματα.
Ἅγιος Μύρων ὁ Νεομάρτυρας ἀπὸ τὸ Ἡράκλειο Κρήτης (20 Μαρτίου)
Ἅγιος Νεομάρτυς Μύρων καταγόταν ἀπό τό Μεγάλο Κάστρο τῆς Κρήτης, τό σημερινό Ἡράκλειο καί γεννήθηκε ἀπό εὐσεβεῖς καί φιλόθεους γονεῖς. Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Δημήτριος καί ἦταν δίκαιος καί ἐνάρετος ἄνθρωπος. Ὁ Ἅγιος ἦταν σεμνός καί σώφρων καί ἀγαποῦσε ὑπερβολικά τήν παρθενία καί τήν ἄσκηση. Ἐργαζόμενος ὡς ράπτης στό Ἡράκλειο συκοφαντήθηκε ἀπό τούς Τούρκους, οἱ ὁποῖοι τόν φθονοῦσαν, ὅτι δῆθεν ἀποπλάνησε μία Τουρκοπούλα. Στό δικαστήριο ὁ Ἅγιος ἀπέρριψε ἀπολογούμενος τή συκοφαντία, ἀλλά ἐτέθη σέ αὐτόν δίλημμα τοῦ ἐξισλαμισμοῦ ἢ τοῦ θανάτου. Ὁ Μάρτυρας Μύρων ἀποκρίθηκε μέ παρρησία ὅτι δέν ἀρνεῖται τήν πίστη του, ἀλλά εἶναι ἕτοιμος νά ὑποστεῖ κάθε βασανιστήριο γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, καθ’ ὅσον γεννήθηκε Χριστιανός καί Χριστιανός θέλει νά πεθάνει.
Ἅγιοι Ἀββάδες Μαῦροι οἱ ἐν τῇ μονῇ Ἁγίου Σάββα ἀναιρεθέντες (20 Μαρτίου)
ἱ Ἅγιοι αὐτοί Πατέρες ἀσκήτευαν στή Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα, στήν περιοχή τῶν Ἱεροσολύμων καί εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἐκεῖ ἀπό διάφορα μέρη. Ὅμως Ἄραβες λῃστές ἐπιτέθηκαν κατά τῆς μονῆς καί συνέλαβαν τούς Πατέρες αὐτῆς, πού δέν μπόρεσαν ἢ δέν θέλησαν νά φύγουν. Καί ἀφοῦ τούς βασάνισαν μέ διάφορους τρόπους, γιά νά ὑποδείξουν στούς λῃστές τούς κρυμμένους θησαυρούς τῆς μονῆς, τούς θανάτωσαν. Ἄλλους τούς ἀποκεφάλισαν, ἄλλους τούς τεμάχισαν καί ἄλλους τούς κατατρύπησαν μέ τά ξίφη τους. Καί μέ αὐτόν τόν τρόπο, εὐχαριστώντας τόν Θεό καί προσευχόμενοι, παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι τίς μακάριες ψυχές τους στόν Κύριο, ἀπολαμβάνοντας τήν αἰώνια ζωή τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, γιά τήν ὁποία ὑπέμειναν πρόθυμα τούς μακρούς ἀγῶνες τῆς ἀσκήσεως καί τό μαρτύριο τῆς ἐπίπονης ἀθλήσεως.
